Рости гап, ман аз хурдӣ эҳсос мекардам, ки ориентатсиаям «дигар» аст. Аммо баъд ман нафаҳмидам, ки шахсияти ҷинсии ман чист, зеро хуб нафаҳмидам, ки ин чӣ аст. Ман бешубҳа ҳис мекардам, ки тамоюли ман ба дигарон монанд нест. Пас аз он ман бештар дар бораи СОГИ (тамоюли ҷинсӣ, шахсияти ҷинсӣ). Ман худро ҳамчун духтари транс * гетеросексуалӣ муаррифӣ мекунам, бачаҳо ба ман маъқуланд.

Ман фаҳмидам, ки агар ман бо мардони дигар робитаи ҷинсӣ ё ошиқона дошта бошам, пас аз нигоҳи дин ин гуноҳ аст. Ин маро ба тарсу ҳарос овард. Ман бисёр фикр мекардам, ки агар волидон ё хешовандон инро фаҳманд, чӣ мешавад. Оилаи ман дар бораи ман чизе намедонанд.

Ман дар назди ҳама каминг аут накардам (танҳо дар назди дӯстонам ва баъзе ҳамсинфонам. Таҷриба ҳам мусбат ва ҳам манфӣ буд. Дӯстонам ба ман гуфтанд, ки ин гуноҳ аст, ба ҷаҳаннам мерави, аммо ман ба хулосае омадам, ки ҳар қадар пинҳон шавам, ҳамон қадар бештар дарунам азоб мекашад. Ин хеле душвор буд, зеро танҳо баромадан кофӣ нест - дар айни замон одамонро таълим додан, чӣ ва чӣ гуна гуфтан лозим аст. Ҷамъияти мо хеле тоқатфарсо аст, дар он гомофобия ва трансфобия мавҷуд аст.

Тибқи Қуръон, ин ҳама гуноҳи азим аст. Ман шахси диндор нестам, аммо фикр мекунам, ки коре, ки мекунам, дуруст аст. Онҳо ҳамин тавр мегӯянд, аз ҳама муҳим он аст, ки инсон пок аст, дили ӯ пок аст. Ман бо гуфтаҳои дигарон розӣ нестам, зеро дар ҷомеа қолабҳои зиёде мавҷуданд. Ман фикр намекунам, ки ин гуноҳ бошад. Ман боварӣ дорам, ки Худо моро офаридааст ва дӯст медорад.

Баъзан, вақте ки ягон ҳодисаи нохуш рӯй медиҳад, ман фикр мекунам, ки ин барои он ки ман зани транс ҳастам. Аммо, хушбахтона, он зуд мегузарад.

Баъзан одамон Қуръонро ба тарзҳои гуногун тафсир мекунанд, дар он сураҳои зиддунақиз мавҷуданд. Дар як сура гуфта шудааст, ки мардони ҳамҷинсгаро бояд ҷазо дода шаванд, дар дигараш бошад, куштани касе гуноҳ аст. Як сурае ҳаст, ки дар он гуфта мешавад, ки зан метавонад дар рӯ ба рӯи шавҳар ва баъзе одамони дигар, аз ҷумла мардоне,ки ба зан шавқ надоранд, бо рӯйпӯш пайдо шавад. Яъне, Қуръон мавҷудияти чунин ашхосро эътироф мекунад.

Ман наметавонам ба масҷид равам ва дар чорабиниҳои динӣ ширкат варзам – ин ба амнияти ман хавф дорад. Ҷамъияти динӣ гомофобӣ ва трансфобӣ мебошад, ва ин маро хеле нигарон мекунад.

Се калима маро дар зиндагӣ дастгирӣ мекунад: эътимод ба худ, худшиносои, худфахми. Ман ба суханони дигарон гӯш намедиҳам, ин ба зиндагии ман таъсир намерасонад. Ман худро ҳамчун як қисми ҷомеа муаррифӣ мекунам, ин барои ман муҳим аст. Қисми боқимонда ба ман мухим нест.

Пеш аз ҳама, ман дар ин кор ба худ кӯмак кардам: бисёр чизҳои нав ва муфидро омӯхтам, то азоб накашам ва худро азоб надиҳам. Ҳамкорон ва дӯстони ман - аз ҷомеа ва на аз он - ба ин таъсир кардаанд. Якчанд сол пеш ман дар як давраи омӯзишӣ оид ба ЛГБТ ва Ислом будам ва дар он ҷо мураббӣ гуфт, ки ин ду ҳувиятро муттаҳид кардан комилан муқаррарист.

Ман шахси ЛГБТ ҳастам ва аз он фахр мекунам.

Ман мусалмон ҳастам ва ин барои ман маънои онро дорад, ки ман офаридаи Худо ҳастам ва набояд имонро аз даст диҳам.

Ман тасмим гирифтам дар ин лоиҳа ширкат кунам, зеро барои ман нақл кардани қиссаи таҷрибаи худ ҳамчун як шахси ЛГБТК муҳим аст.

Ман як сол аст, ки табобати гормониро аз сар мегузаронам: протоколи клиникӣ вуҷуд надорад ва аз ин сабаб бо эндокринологҳо, психотерапевтҳо ва дигар табибон тамос гирифтан душвор аст. Аз сабаби набудани стандарт [ёрии тиббӣ ба транс * одамон] онҳо наметавонанд шуморо қабул кунанд. Ман бояд озмоишҳоро худам супорам ва ба назди эндокринологи дӯстона аз Украина онлайн тамос гирам. Мутаассифона, дар ин ҷо ягон равоншиноси дӯстона ва соҳибихтисосе нест, ки метавонанд шахсони трансгендерро дастгирӣ карда, хусусиятҳои зиндагии онҳоро дарк кунанд.

Муҳимтар аз ҳама он аст, ки ҳар як шахси ЛГБТ дар кӣ будани худро дарк мекунад ва фикри дигаронро нодида мегирад. Ба назари ман, бисёре аз трансгендерҳо намехоҳанд, ки рушди мустақилона кунанд. Ман хеле кӯшиш кардам, чизи наверо омӯхтам ва ин дар ҳақиқат маро дастгирӣ мекунад.